Als je weet dat liefde
met de tijd gemakzucht wordt,
interesse een gewoonte,
als de tijd een teaser wordt
voor wat ons nog te wachten staat
Hoe kan een droom
dan nog een droom zijn?
Als je weet dat liefde
met de tijd niet meer is
dan het verlangen naar verlangen,
dat woorden alleen maar woorden zijn
Hoe kan een woord
zich dan nog in een zin verschuilen?
Als je weet dat liefde
met de tijd gevoelens sprokkelt
in een ontgonnen leven,
dat alles wat er ooit toe deed
een stem is uit een ver verleden
Hoe kan je dan een woord
nog van een stem voorzien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten