Ik met Marijke naar het bal,
zij ging als prinsesje
en ik zoals steeds als mezelf.
Zo vond moeder mij het mooiste
zonder vermomming of dure atributen.
Een prins dat ben je,zei ze,
dat word je niet.
En op het bal dus flauwe grappen...
Waar ik dat masker had gekocht?...
De eerste dreun gaf ik aan Zorro,
een jongen uit de straat,
de tweede was voor zijn trouwe knecht.
Daar stonden ze dan de helden,
met hun plastieken zwaard.
Verslagen door een prins,
een echte prins,
de prins van een prinsesje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten